Obiektowy rachunek
kosztów działań
- koncepcja i wdrożenie w Zakładach Lniarskich "Orzeł"
SA
prof. dr hab.
Gertruda Krystyna Świderska
mgr Krzysztof Rybarczyk
mgr Agnieszka Kasprzycka
5. Budżetowanie w Zakładach Lniarskich Orzeł S.A.
oparte na rachunku kosztów działań - omówienie prac badawczo-rozwojowych
5.1. Potrzeba zmian w tradycyjnym podejściu do budżetów
Zadaniem systemu kontroli zarządzania jest koordynacja działań
wewnątrz organizacji w celu osiągnięcia celów organizacji
wyznaczonych przez zarząd. Realizacja tego zadania odbywa
się poprzez poprawę jakości podejmowanych decyzji na skutek
zapewnienia zbieżności celów pomiędzy poszczególnymi ośrodkami
odpowiedzialności z celem organizacji. W skład systemu kontroli
zarządzania wchodzą dwa podsystemy:
- Podsystem planowania
- Podsystem kontroli
Planowanie i kontrola stanowią dwa oddzielne, lecz ściśle
ze sobą powiązane procesy: Planowanie obejmuje stawianie celów
oraz decyzje, co i w jaki sposób powinno zostać wykonane dla
osiągnięcia obranych celów. Zadaniem kontroli jest zarówno
weryfikacja celów i zadań w trakcie ich realizacji, jak i
pomiar efektów działalności.
Zadania procesu planowania w obszarze kosztów wspomagane
są przez takie narzędzia, jak: planowanie zapotrzebowania
zasobów, planowanie cen zasobów, rachunek kosztów planowanych
dla różnych obiektów kosztów (zasoby, działania, produkty,
klienci), budżety kosztów ośrodków odpowiedzialności.
Zadania kontrolne spełniane są przez narzędzia służące do
porównania wielkości planowanych z rzeczywistymi w celu oceny
efektów działalności. Planowanie i kontrola powinny być zatem
realizowane w ramach spójnego systemu, do skonstruowania którego
niezbędne jest ustalenie stałych powiązań pomiędzy planami
(budżetami, kalkulacjami w wielkościach planowanych, itp.)
a podsystemami umożliwiającymi pomiar rzeczywistych efektów
działalności (w obszarze kosztów: głównie z podsystemami rejestrującymi
zużycie zasobów oraz ze sprawozdawczym systemem finansowo-księgowym).
Metodą, która prowadzi do połączenia obydwu aspektów systemu
kontroli zarządzania, tj. planowania i kontroli, jest budżetowa
metoda zarządzania, w której budżetowanie traktowane jest
jako proces wykraczający poza planowanie. Rozdzielenie koncepcji
planowania i budżetowania ma na celu zdefiniowanie budżetowania
jako etapu zarządzania występującego po planowaniu, którego
zadaniem jest przekształcenie wartości planowanych na cele
i zadania zdatne do realizacji oraz kontrola wykonania tychże
celów i zadań. Budżetowanie nie obejmuje zatem formułowania
koncepcji celów i zadań organizacji, lecz sterowanie możliwymi
do osiągnięcia zadaniami zgodnymi ze strategią organizacji.
Budżetowanie obejmuje w fazie planowania określenie postulowanych
parametrów czasowych, ilościowych, jakościowych i finansowych.
W syntetycznej formie budżet przybiera postać zestawienia
postulowanych przychodów i kosztów. Faza kontroli budżetowej
obejmuje rewizję i korektę budżetów, rozliczanie wykonania
zadań, porównanie wielkości planowanych z rzeczywistymi oraz
ocenę efektów działalności.
Pomimo niewątpliwych korzyści, jakie niesie ze sobą zastosowanie
w organizacji procesu budżetowania, należy zwrócić uwagę na
możliwość występowania szeregu niedoskonałości, które nowoczesne
rozwiązania budżetowej metody zarządzania powinny redukować:
Niedoskonałości budżetowania* |
Sposoby redukcji niedoskonałości |
Brak sygnalizacji zmian zachodzących w otoczeniu |
Oddzielenie etapu planowania od budżetowania. Oparcie
budżetowania na rewidowanych na bieżąco planach działalności,
uwzględniających zmiany w zewnętrznym i wewnętrznym otoczeniu
przedsiębiorstwa. |
Dostarczanie nieaktualnych informacji powstałych na
bazie danych historycznych
Skoncentrowanie na krótkookresowym planowaniu finansowym |
Wykorzystanie podejścia zasobowego i procesowego na
bazie rachunku kosztów działań (ABC).
Konstruowanie budżetu na podstawie planowanego zapotrzebowania
na zasoby i działania oraz planowanie niewykorzystania
zasobów.
Oddzielenie planowania zużycia (w wielkościach ilościowych
i jakościowych) od planowania cen zasobów.
Planowanie wielkości na poziomie postulowanym dla spodziewanych
w przyszłości (w momencie realizacji zadania) warunków
działalności. |
Koncentracja na poprawianiu wewnętrznej (technicznej)
efektywności przedsiębiorstwa |
Wprowadzenie produktu i klienta jako głównych obiektów
kosztów. Uwzględnienie kosztów klienta i kosztów cyklu
życia w kalkulacji rentowności. |
Brak elastyczności zachęcający do sztywnego (często
nieefektywnego) wykonywania zaleceń |
Rezygnacja z budżetów opartych wyłącznie na limitach kosztów
i wydatków dla ośrodków odpowiedzialności.
Umożliwienie planowania scenariuszowego kosztów produktów
i klientów. Umożliwienie zmiany założeń w ramach bieżącej
kontroli budżetowej. |
Utrudnianie oddelegowania odpowiedzialności na niższe
szczeble zarządzania |
Udostępnienie możliwości dokonywania scenariuszowych
kalkulacji na różnych szczeblach zarządzania oraz w różnych
ośrodkach funkcjonalnych (technologia, sprzedaż, finanse,
itp.).
Taktowanie budżetów jako środka komunikowania się w organizacji
w celu realizacji planów organizacji sformułowanych przez
zarząd. |
Pracochłonność opracowania budżetu
Tworzenie budżetów przyrostowych (na podstawie poprzedniego
okresu) w celu zredukowania pracochłonności opracowania
budżetu |
Możliwość wykorzystywania stałej bazy danych zawierającej
planowane informacje o modyfikowalnych obiektach (zasoby
proste, zasoby złożone, działania, produkty, klienci).
Możliwość zmiany i uzupełnienia wybranej części danych
w celu budżetowania "od podstaw" nowych zasobów,
działań, produktów i klientów.
Możliwość syntetycznego porównania danych planowanych
i rzeczywistych. Brak zbędnej złożoności ewidencji wartości
rzeczywistych. |
* Na podst.: "Budżetowa metoda zarządzania - wybrane
zagadnienia", pod red. Gertrudy K. Świderskiej, Warszawa,
MAC 2001, s.26-9.
5.2. Budżety kosztów oparte na rachunku kosztów działań
Budżety kosztów oparte są na koncepcji rachunku kosztów działań.
Podstawą budżetowania kosztów w oparciu o rachunek kosztów
działań są następujące budżety:
- Budżety kosztów jednostkowych dla poszczególnych produktów.
Opracowane są okresowo na podstawie kalkulacji ad hoc w
rachunku kosztów działań w celu kalkulacji kosztów produktów
z uwzględnieniem dłuższego horyzontu czasowego (rocznego,
kwartalnego) lub dla nowych produktów. Użyte wielkości zużycia
i cen zasobów uwzględniają odpowiednio dłuższą perspektywę
(np. spodziewane wartości przeciętne roczne lub kwartalne).
- Budżet dla miesięcznego planu produkcji i sprzedaży.
Opracowane są za pomocą rachunku kosztów działań w formie
zatwierdzonego planu dla spodziewanej w miesiącu struktury
produkcji i sprzedaży. Użyte wielkości zużycia i cen zasobów
uwzględniają postulowane wartości dla danego miesiąca. W
budżecie miesięcznym uwzględnione są koszty sprzedaży wg
klientów oraz koszty sprzedaży i zarządu nie powiązane z
produktami i klientami. Budżet pozwala na określenie planowanego
niewykorzystania zasobów w miesiącu. Za pomocą koncepcji
rachunku kosztów działań możliwe jest analizowanie wielkości
planowanych według obiektów (zasobów prostych, zasobów złożonych,
działań, produktów i klientów) oraz według nadanych atrybutów
(ośrodek odpowiedzialności, konto kosztowe, inne nadane
przez użytkownika). W szczególności sporządzane są budżety
dla ośrodków odpowiedzialności na podstawie zasobów złożonych
zaklasyfikowanych jako kontrolowane przez dany ośrodek.
- Budżet przeliczony dla rzeczywistej miesięcznej struktury
produkcji i sprzedaży
W przypadku różnic pomiędzy planowaną a wykonaną miesięczną
produkcją i sprzedażą, w celu umożliwienia porównania z
danymi rzeczywistymi, tworzony jest budżet przeliczony.
Budżet przeliczony jest planem kosztów dla rzeczywistej
miesięcznej struktury produkcji i sprzedaży. Użyte wielkości
zużycia i cen zasobów uwzględniają znaczące zmiany obserwowane
w trakcie danego miesiąca, które wymagają korekty planu.
Budżet pozwala na określenie planowanych kosztów zasobów
niewykorzystanych w miesiącu.
Za pomocą koncepcji rachunku kosztów działań możliwe jest
analizowanie wielkości planowanych według obiektów (zasobów
prostych, zasobów złożonych, działań, produktów i klientów)
oraz według nadanych atrybutów (ośrodek odpowiedzialności,
konto kosztowe, inne nadane przez użytkownika).
5.2.1. Kontrola budżetowa oparta na rachunku kosztów
działań
Podstawą kontroli budżetowej w zakresie kosztów działalności
są następujące raporty:
- Zestawienie zaangażowania zasobów złożonych z planowanym
wykorzystaniem w wartościach nośnika zasobu oraz kosztach
planowanych według ośrodków odpowiedzialności (MPK), zawierające:
- Kod i nazwę ośrodka odpowiedzialności (MPK)
- Zasoby złożone dla danego ośrodka:
? kod i nazwa zasobu złożonego
? typ i kategoria zasobu złożonego
? ilość dostępna nośnika i koszt ilości dostępnej
? ilość planowana (wykorzystana) nośnika i koszt ilości
planowanej
- Kalkulacja kosztów wytworzenia produktów w formie zestawienia
kosztów zasobów kalkulowanych i działań. Możliwość rozwinięcia
analitycznego do poziomu działań. Możliwość uzyskania danych
dla partii i jednostkowych, wg schematu:

W celu zapewnienia funkcji kontrolnej w proponowanym rozwiązaniu
rachunku kosztów działań, niezbędne jest umożliwienie porównania
kosztów postulowanych (planowanych) i kosztów rzeczywistych.
|